روایت ضریرروایت ضریر، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به روایتی گفته می‌شود که توسط نابینا نقل شود. ۱ - معنای ضریرضریر در لغت به معنای نابینا است. و در اصطلاح روایت ضریر روایتی است که شخص نابینا آن را نقل کند اعم از این که نابینایی وی عارضی باشد و یا نابینا متولد شده باشد. ۲ - اقوال علماءدر مورد پذیرش روایت نابینا اقوال ذیل مطرح است: ۱- در صورتی که دیگر شرایط راوی را داشته باشد مورد پذیرش قرار می‌گیرد. در پذیرش روایت اعمی، هیچ گونه اختلافی مطرح نیست بلکه همه صحابه و سلف و خلف، اتفاق بر قبول روایت وی دارند. ۲- مورد پذیرش قرار نمی‌گیرد. این نقل منسوب به برخی از‌اندیشمندان از اهل سنت است. ۳ - دیدگاه دیگربرخی معتقدند که جایز نیست احادیثی را که فرد نابینا از استاد حدیث خود شنیده و حفظ نکرده است را نقل کند مگر این که از شخص ثقه‌ای در ضبط شنیده‌ها و نوشته‌های خود از تغییر کمک بگیرد و آن گاه که ثقه برای وی قرائت می‌کند به گونه‌ای احتیاط کند که برایش ظن حاصل شود که در حدیث، تغییر صورت نگرفته است. ۴ - تعبیرات مترادفاز این واژه به روایت اعمی، حدیث اعمی، خبر اعمی، خبر ضریر و حدیث ضریر نیز تعبیر می‌شود. [۳]
مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۳، ص۲۲۴.
۵ - پانویس
۶ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «روایت ضریر»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۹/۲۲. رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی
|